Wie ben ik om een boek te schrijven?
Lange tijd kwam de gedachte om een boek te schrijven niet in mij op. Blogs schrijven, dat was wat ik deed (en doe). Een goede manier om aandacht en bekendheid te geven aan de problematiek van de naasten van mensen die last hebben van angst en/of dwang.
Door de reacties op de blogserie over Pamela – een cliënte die vertelt over haar ervaringen met mij – was er opeens de wens dat er een boek moest komen over dit onderwerp.
Mijn praktijk Sterk in Eigen Kracht is langzaam ontstaan. Als een sneeuwbal die vanzelf steeds groter werd. Op een rustige en overzichtelijke manier, maar niet te stoppen. Zo is het ook met dit boek. Het idee kwam en de bal heb ik direct laten rollen. Deels ging het vanzelf, in de zin van de goede mensen die op mijn pad kwamen en de ideeën die ik kreeg. Daarnaast was het hard werken. En kwam - zeker na de eerste versie van het manuscript – regelmatig de vraag bij mij op “Wie ben ik om een boek te schrijven?”
Wie ben ik?
Of eigenlijk is de vraag “Wie was ik?” beter.
Ik kon mij heel goed aanpassen. Ik deed dat liefdevol. Ik was lief, zorgzaam en had een groot verantwoordelijkheidsgevoel.
Aanpassen aan wie?
Aan mijn partner en kind, die allebei een angst- en dwangstoornis bleken te hebben waar ook depressies aan verbonden waren.
Vastzitten in de angst en dwang van mijn gezinsleden
Zeker vijftien jaar heb ik vastgezeten in de dwang van mijn partner zonder dat ik wist dat ik daarin zat.
Toen in ons gezin de diagnoses werden gesteld, begonnen bij mij de inzichten te komen.
Ik begon te zien wat ik al die jaren had gedaan. Altijd aan het bevestigen en geruststellen. Nooit geweten dat dit een vorm van meedwangen was. Het is moeilijk uit te leggen, maar het gaat over elke dag, jaar in jaar uit, op de goede manier luisteren en op de perfecte manier reageren. En de dwang vond mijn reactie vaak niet goed, dus moest ik weer anders reageren. Ik werd er totaal in meegezogen en rondgeslingerd.
Ik liep de hele dag op eieren. Ik zei en deed van alles om te zorgen dat de boel niet escaleerde en dat de rust in ons gezin met twee kinderen bleef. Dit mislukte natuurlijk vaak. Ontspannen rondlopen was er niet meer bij. Mijn sociale kring was klein geworden.
In 'Als helpen niet helpt' leg ik uit hoe het komt dat je dit als naaste doet.
In 'Gedwongen' laat ik je ervaren hoe het is om samen te leven met iemand die een dwangstoornis heeft.
Waar ben IK gebleven?
“Gewoon stoppen met bevestigen!” Dat was het advies dat ik kreeg bij de praktijkondersteuner van de huisarts en psycholoog. Tja, als dat zo makkelijk was dan was dat allang gelukt. Zij luisterden naar mij, maar konden mij niet de juiste vragen stellen.
Het toeval wilde dat ik met een coachopleiding begon. Drie jaar lang heb ik in een veilige omgeving kunnen kijken naar mijzelf. Dat was niet alleen maar fijne ontdekkingstocht.
Ik heb ontdekt dat ik patronen in stand heb gehouden. Ik heb de angst en dwang zelfs ruimte gegeven om groter te worden. Dat was natuurlijk nooit mijn bedoeling geweest.
In dit boek vertel ik hoe deze patronen ontstaan en wat het gevolg er van is. Je gaat begrijpen waarom het onvermijdelijk is dat je hierin terecht komt.
Wat ik wilde was dat er rust kwam en dat mijn partner en kind niet die enorme spanning voelde. Ik probeerde de angst en dwang te veranderen door er tegenin te gaan, maar dan werd het erger. Dus deed en zei ik weer wat de dwang wilde zien en horen.
Ik ontdekte dat ik bang was. Bang voor de reactie van mijn partner en bang voor wat de dwang met ons kind zou doen.
Al op jonge leeftijd nam ik veel verantwoordelijkheid op me. Ik was een zorgzaam type, iemand die zichzelf weg cijferde en zich goed kon aanpassen aan de omstandigheden.
Mijn eigenschappen waren precies wat angstig en dwangmatig gedrag nodig hadden om te bestaan en te groeien. Mijn helpen hielp niet!
Ik kan veranderen
Ik heb de omslag gemaakt. Eerst vanuit machteloosheid, niet weten en niet meer kunnen, later vanuit boosheid. Dat gaf kracht.
Ik ben gaan werken aan mijn angst, aan duidelijk worden en grenzen stellen.
Want als ik NEE zeg, daarna bang wordt voor zijn reactie en daardoor JA doe, hoe duidelijk ben ik dan? Hoe betrouwbaar ben ik?
Mijn verandering heeft een ongelooflijk effect gehad. Het was niet makkelijk, maar achteraf niet moeilijker dan al die jaren meegaan in de emotionele chantage, het meedwangen en vermijden.
Dit boek laat je door middel van veel voorbeelden zien hoe het werkt, maar vooral hoe je eruit kunt stappen. Ook in complexe situaties.
In mijn praktijk Sterk in Eigen Kracht begeleid ik naasten en ouders volgens de Boonstra-methode die ik in het boek beschrijf. Juist omdat elke persoon en elke situatie anders is, kan ik in persoonlijke begeleiding meedenken.
Daarnaast ben ik relatiecoach voor relaties waarin één van beiden een GGZ-diagnose heeft. Niet de diagnose centraal stellen, maar elkaar weer gaan zien ondanks de diagnose.
En dat gun ik jou ook!
Wil je me eerst beter leren kennen? Je bent niet de enige!
Schrijf je in op mijn nieuwsbrief, kijk op mijn Facebookpagina, LinkedIn of Instagram (@theavanbodegraven_auteur).
Voel je vrij om contact op te nemen als jij of jullie eraan toe bent/zijn.
Helpende groet
Thea van Bodegraven-Boonstra
Op de landelijke familiedag van ‘Wij zijn Mind’ heb ik aan het begin van mijn speech – met een knipoog – uitgelegd wat ik onder meedwangen versta.
Benieuwd? Bekijk dan de video.